Σελίδες

Αναπηρία: Μύθοι και Στερεότυπα!

Δυστυχώς υπάρχουν μύθοι και στερεότυπα που ακόμη και στις μέρες μας αμφισβητούν την κανονικότητα της αναπηρίας και των ίδιων των ανθρώπων με αναπηρίες. Πολλοί μελετητές, έχουν ασχοληθεί και έχουν καταγράψει την κοινωνική μυθολογία που αναπτύχθηκε σε βάρος της αξιοπρέπειας και της κοινωνικότητας των ανθρώπων με αναπηρίες. 
Σύμφωνα με τους κατά καιρούς μελετητές, η μύθοι και τα στερεότυπα που αναπτύχθηκαν είναι τα εξής: 
  • Το άτομο με αναπηρία είναι είτε άρρωστο, είτε έχει κάποιο πρόβλημα.
Η αναπηρία αποτελεί φυσικό μέρος της ανθρώπινης ιστορίας και δεν είναι συνώνυμο της ασθένειας. Οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν διαφορετικούς βαθμούς αναγκών. Κάποιες φορές ασθενούν, μα αυτές οι φορές δεν είναι περισσότερες από τις φορές που ασθενούν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Η λανθασμένη εντύπωση της αναπηρίας ως ασθένεια, το μόνο που εξυπηρετεί είναι την άρνηση των διαφορετικών ανθρωπίνων αναγκών.
  • Οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν χαμηλή ποιότητα ζωής.
Το στερεότυπο αυτό αποθαρρύνει τις κοινωνικές συναναστροφές και την ανάπτυξη των ώριμων αννθρωπίνων σχέσεων. Οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν τις ίδιες ακριβώς ανάγκες με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η αναπηρογογέννηση οφείλεται στην ίδια την κοινωνία, με την οικοδόμηση απροσπέλαστων σχολείων, κτιρίων, θεάτρων, κατοικιών, μέσων μαζικής μεταφοράς, κ.ο.κ.
  • Οι άνθρωποι με αναπηρίες είναι πεφωτισμένοι, ηρωικοί και θαρραλέοι, επειδή μπορούν και ζουν με την αναπηρία τους.
Οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν ακριβώς τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια καθήκοντα με τους υπόλοιπους ανθρώπους, και μπορούν να αντεπεξέλθουν εξίσου καλά στην εργασία, στις εμπορικές τους συναλλαγές, στις αθλητικές τους δραστηριότητες και στις κοινωνικές τους συναναστροφές. Η προσπέλαση στα κτίρια, η διαθεσιμότητα επαγγελματιών βοηθών, η προσπελασιμότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς και των κοινόχρηστων χώρων, η ίση μεταχείριση από το σύστημα υγείας και τα ασφαλιστικά ταμεία τους καθιστά ικανούς να αναπτύσσουν δραστηριότητες όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι.
  • Οι άνθρωποι με αναπηρίες πρέπει να μένουν σε ιδρύματα ή σε άσυλα, επειδή μπορεί να βλάψουν τον εαυτό τους.
Ο μύθος αυτός έχει κατασκευαστεί από κάθε είδος φιλανθρώπους κι επαγγελματίες, που στηρίζουν την επαγγελματική τους ύπαρξη στα ιδρύματα, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Δημιουργήθηκε από όλους αυτούς που συντηρούνται οικονομικά από το σύστημα ιδρυματικής περίθαλψης. Η αλήθεια όμως είναι, ότι, ακόμη και ο ιάνθρωποι με πολύ σοβαρές και πολλαπλές αναπηρίες, μπορούν να ζουν ανεξάρτητοι στην κοινότητα και να αναπτύσσουν οικονομικές και κοινωνικές δρατηριότητες αντίστοιχες με αυτές των υπόλοιπων ανθρώπων. Το μόνο που χρειάζεται είναι προσπελασιμότητα των μεταφορών, των κοινόχρηστων χώρων, υπηρεσίες βοήθειας στο σπίτι από επαγγελματίες βοηθούς και νομοθεσία που να διέπεται από τις αρχές της ίσης μεταχείρισης.

Οι πιο πάνω αντιληψεις είναι δυστυχώς ακόμη άγνωστες στην Ελλάδα και κατ' επέκταση και στην Κύπρο. Οι ελάχιστοι διαχειριστές φορέων ΑΜΕΑ που έχουν πρόσβαση στα ξένα περιοδικά, αποφεύγουν να γνωστοποιήσουν αυτές τις αντιλήψεις, ίσως γιατί όσο περισσότερο οι Έλληνες με αναπηρίες αποκτούν έλεγχο στη ζωή τους, τόσο λιγότερο έχουν ανάγκη από "προστάτες", "ευαισθητοποιημένους" και "αναπηροπατέρες". Ο σκοταδισμός και η αμάθεια βολεύει πολλούς! Όσο περισσότερο οι άνθρωποι με αναπηρίες διατελούν εν αγνοία, τόσο πιο ευκολα κηδεμονεύονται και τόσο περισσότεροι επωφελούνται από τη διαχείριση των αναγκών τους. Όσο περισσότερο αποκτούν τον έλεγχο στη ζωή τους, τόσο λιγότερος χώρος υπάρχει για κηδεμόνες. 

1 σχόλιο:

  1. ellada...skotonei ta paidia tis...ta apogoiteuei...tn xreiazontai kai ekeini ta ftinei....as kanoume kati gia auta ta atoma....einai san kai emas...xreiazontai oti kai emeis kai liga parapano...deite to video...
    http://www.youtube.com/watch?v=nsR0QOxatNQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή